Muzeum Pamiątek po Janie Matejce Koryznówka - oddział Muzeum
Okręgowego w Tarnowie mieści się we frontowej części drewnianego domu
usytuowanego w pobliżu Zamku Kmitów i Lubomirskich w Wiśniczu.
Jest to autentyczny dworek podmiejski z całym oryginalnym
wyposażeniem. Autentyzm zawdzięcza temu , że
od czasu budowy w połowie XIX w. pozostaje w rękach tej samej rodziny
Serafińskich. Jest niezwykłym skoncentrowaniem pamiątek historycznych, przede
wszystkim po Janie Matejce, szwagrze właściciela Leonarda Serafińskiego, i ich
epoce. Jest to po prostu mieszkanie rodziny Serafińskich. Tak zachowanych
miejsc i domów w Polsce jest niewiele.
Malarz bardzo lubił przebywać w
Koryznówce, w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XIX wieku, tu u
starszej siostry często bywała jego żona z
czwórką dzieci. Z Wiśniczem i Koryznówką wiąże się spora część biografii
Matejki. W dworku nie ma aranżacji muzealnej, wszystko jest tak jak było, na
swoim miejscu, łącznie z fortepianem, na którym grywał Jan Matejko, syn
nauczyciela muzyki.
Jan Matejko w
Wiśniczu nie miał własnej pracowni malarskiej, ale tu powstawały liczne rysunki
drewnianej zabudowy miasteczka. Zachowane rodzinne karykatury są mniej znana
częścią jego twórczości.
Historia dopisała jeszcze jeden ważny rozdział patriotycznej
działalności właścicieli Koryznówki. W czasie II wojny światowej i okupacji
hitlerowskiej w Koryznówce mieszkał Tomasz Serafiński z żoną Ludmiłą, prowadząc
tu działalność konspiracyjną i udzielając schronienia ukrywającym się
osobom. Od maja do sierpnia 1943 roku w
dworku ukrywał się Witold Pilecki, bohater II wojny światowej, od września 1940
r. do końca kwietnia 1943 r. więzień niemieckiego obozu Auschwitz. W obozie
przebywał pod nazwiskiem Tomasz Serafiński, bo takie dokumenty dano mu w
podziemnym Związku Walki Zbrojnej. Po ucieczce z Auschwitz prawdziwy Tomasz
Serafiński dał mu schronienie. W 1944 r.
Witold Pilecki walczył w powstaniu warszawskim. W 1948 r. został zamordowany
przez UB w Warszawie.
